Japonia:
Obszar: 337 819 km2
Liczba ludności: 125 932 tys. (1998), 333 osoby/km2
Stolica: Tokio
Ustrój polityczny: monarchia konstytucyjna
Podział administracyjny: 47 prefektur
Grupy etniczno-rasowe: Japończycy (99%), pozostali – głownie Koreańczycy i Chińczycy (1%)
Język urzędowy: japoński
Religie: wyznawcy szinto (40%), buddyści (39%), chrześcijanie (1%), pozostali (25%)
Analfabetyzm: 0% ludności powyżej 15 lat
Przyrost naturalny: 2‰
Przeciętna długość życia: 80 lat (mężczyźni 77 lat, kobiety 83 lata)
Gł. Miasta (liczba mieszk. W tys.): Tokio (7 980), Jokohama (3 349), Osaka (2 594), Nagoja (2 156), Sapporo (1 757), Kioto (1 464)
Ludność miejska: 78%
Struktura użytkowania ziemi: grunty rolne 11%, plantacje 1%, użytki zielone 2%, lasy 66%, pozostałe 20%
Struktura zatrudnienia: rolnictwo 5%, przemysł 33%, usługi 62%
PNB na 1 mieszkańca: 38 160 USD
Jednostka monetarna: 1 jen = 100sen
Ogólnie:
Japonia państwo w Azji Wsch. na W. Japońskich (O. Spokojny); oddzielone od kontynentu azjatyckiego morzami: Ochockim, Japońskim i Wschodnio chińskim; położone na 4 dużych wyspach: Honsiu, Hokkaido, Kiusiu i Sikoku, oraz na ok. 3,4 tys. mniejszych wysp, (częściowo nie zamieszkanych); pow. 377 780 km2; 127,1 mln mieszk. (2003); stol. Tokio 8,2 mln mieszk. 31,2 mln w zespole miejskim; gł. m.: Jokohama, Osaka, Nagoja, Sapporo, Kobe, Kioto, Fukuoka, Kawasaki, Hiroszima; j. urzędowy japoński; jednostka monetarna: 1 jen = 100 senów; PKB na 34 350 dol. na 1 mieszk. (2003).
Klimat:
U wschodnich wybrzeży Azji na Oceanie Spokojnym leży mały archipelag wysp japońskich. Wyspy Honsiu, Hokkaido, Sikoku i Kiusiu to wynurzone z morza szczyty potężnych podmorskich wulkanów.
Zimno i upały:
Ponad ¾ terytorium Japonii zajmują góry, nad którymi dominuje szczyt Fudżi (3776m n.p.m.) Japończycy osiedlali się głównie na niewielkich nadmorskich nizinach na południu, gdzie zimy są łagodne, a lata gorące i wilgotne. Na północy kraju przez część roku szaleją śnieżyce i wieją lodowate wiatry.
Nieprzyjazna natura:
Japończycy zawsze byli narażeni na kaprysy i niebezpieczeństwa przyrody. Wulkaniczne góry w każdej chwili groziły wybuchem. Nie było dnia beż mniejszego lub większego trzęsienia ziemi. Nierzadko wybrzeża wysp niszczyły olbrzymie fale morskie zwane tsunami. Poza tym często występowały tajfuny, powodzie zalewały pola i domy, błotne lawiny pustoszyły osady.
Oaza spokoju
Japończycy lubili oglądać przyrodę cichą i łagodną. Malarze i poeci wychwalali uroki morza oblewającego wyspy Honsiu, Kiusiu i Sikoku, mgły nad górskimi jeziorami, drzewa i lasy…
Parlament
Japonia jest monarchią konstytucyjną. Najwyższym organem władzy ustawodawczej jest dwuizbowy parlament (Kokkai, dosłownie: Zgromadzenie Narodowe), składający się z Izby Reprezentantów (Shūgi-in, izba niższa) oraz Izby Radców (Sangi-in, izba wyższa). W izbie niższej zasiada 480 osób, kadencja trwa 4 lata, natomiast w wyższej 242 osób wybieranych na 6 lat. Wybory są powszechne i tajne.
Premier jest wybierany spośród członków rządzącej partii, musi być członkiem parlamentu. Może on powoływać i odwoływać ministrów, których większość także musi być członkami parlamentu. Rząd jest odpowiedzialny przed parlamentem. Partia Liberalno-Demokratyczna (PLD) jest u władzy od 1955 r., oprócz krótkiego okresu rządów koalicji partii będących w opozycji do PLD w 1993 r. Największą partią opozycyjną jest Partia Demokratyczna.
Cesarz Japonii
Głową państwa jest cesarz Japonii, ale jego rola ogranicza się do obowiązków ceremonialnych i nie posiada on realnej władzy.
Cesarz Akihito jest stu dwudziestym piątym cesarzem Japonii. Przejął tron po śmierci ojca, cesarza Hirohito 7 stycznia 1989, formalnie zostając cesarzem 12 listopada 1990. Jego syn, książę Naruhito poślubił księżniczkę Masako Owada i z tego związku ma córkę księżniczkę Aiko. Prawa do tronu gwarantowane są jedynie męskim potomkom, ponieważ jednak żaden z synów Hirohito nie posiada takiegoż, narasta więc niepokój wobec ciągłości linii cesarskiej. Podnoszą się głosy o konieczności rewizji japońskiego prawa tak, by kobiety również mogły dziedziczyć tron.
Prefektury
Japonia dzieli się na 47 różnych prefektur:
Hokkaido, Aomori, Iwate, Miyagi, Akita, Yamagata, Fukushima, Ibaraki Tochigi, Gunma, Saitama Chiba, Tokyo, Kanagawa, Niigata, Toyama, Ishikawa, Fuku,i Yamanashi, Nagano, Gifu, Shizuoka, Aich,i Mie, Shiga, Kyoto, Osaka, Hyogo, Nara, Wakayama, Tottori, Shimane, Okayama, Hiroshima, Yamaguchi, Tokushima, Kagawa, Ehime, Kochi, Fukuoka, Saga, Nagasaki, Kumamoto, Oita, Miyazaki, Kagoshima, Okinawa
Historia
Japonia ma bardzo długą historię, którą tradycyjnie dzieli się na okresy (ery):
Jōmon (od XII tysiąclecia p.n.e. do ok. 300 przed naszą erą)
Yayoi (od ok. 300 przed naszą erą – do ok. 300 naszej ery)
Kofun (III-VII w.)
Nara (710-794) – nazwa epoki od ówczesnej stolicy Japonii – Nara
Heian (794-1192) – czas dominacji rodu Fujiwara, pod koniec epoki następuje spadek znaczenia rodu Fujiwara, następuje wojna rodów Minamoto i Taira
Kamakura (1192-1333) – czas rządów shōgunów z rodu Minamoto
Muromachi (1333-1560)
Azuchi Momoyama (1560-1600)
Edo (1600-1868) – okres rządu shōgunów z rodu Tokugawa w Edo
Meiji (1868-1912) – okres rządów cesarza Meiji
Taishō (1912-1926) – okres rządów cesarza Taishō
Shōwa (1926-1989) – po II wojnie światowej cesarze ponownie utracili realną władzę w Japonii
Heisei (1989 do dziś) – czas rządów cesarza Akihito
